hemen bunu aktarmam lazım. yaklaşık bir aydır bir yarışmada 10 finalist içinde seçildiğim için firmaydı, baskıydı uğraşıyorum. karşı taraf da, ürettiren taraf yani, onlar da gayet emek verdi. fakat bir yanım ister istemez, yani %5'lik kısmı karşı tarafı suçluyor. neticede ben kendi firmalarımı bulup istediğim yöntemde ürettirecektim. (kalbim sıkışıyor) fakat bu sürecin sanayileştirme kısmı sıkıntılı olunca, haftalar sonraki bekleyişten sonra, büyük firmalarla %80 tercih edebileceğim bir kumaşla sürece girildi. süreç zaten stresli, desenleri soterlerken gözüm bir süre sonra renklere, tonlara, şekillere tembelleştiği için desen değişti mi değişmedi mi fark edemiyorum. soterliler tamamen değişti. benim paftada gönderdiğim desenler birim, soter(sıkıntılı) ve aynalıydı. elimdeki imkanlarla bastırdığım ise aynalıydı, çünkü bütün kompozisyonu göstermek istedim. bi yanım da derdimi sikem diyor :D neyse neticede x firmasıyla cupro kumaşa baskı alınması kararlaştırıldı. bu süreçte ben oldukça kararsız, kim ne derse onun tarafına giden, doğru evet böyle daha iyi diyen bi yaklaşımım vardı. bu tabi bu süreçte büyük sıkıntılar doğurdu. tamam öneri almak iyidir ama projeyi başından kararlı, net ve berrak bir şekilde tasarlamayınca biraz götünde patlıyor. yani iş var ama hikaye yok. bunlar benim kendimde gördüğüm eksik yanlardı. karşı tarafı da yanılttım tabi, ben ne istersem onu yapacakları için. kendi istediğim firmalara yönlendirince benim sıram en sona düştü, kalan günüm de iki hafta. bir haftasında firma yetkilisi tatile gitti zaten. öyle. bi şekilde işler sarı ve yeşile kaçan bir tonda çıktı, benim maviler gitti. aslında sabah bunları yazarken çok çok üzgündüm. ama şimdi bi ara verip yemek yedim, geldim, mutluyum. olacak olan olur, ne olursa olur, ne olmazsa olmaz. cumaları seviyorum, iki gün sıfır insan, ful dikiş, evin iyileştiriciliği, dinginliği. oh.