28.7.15

samimi yazı

merhaba.
pek de sevinemediğim çok güzel haberlerim var. sevinemiyorum çünkü bir huzursuzluktur almış başını gidiyor.
ilki 8.genç sosyal politikacılar kongresine nefret söylemiyle ilgili yazmış olduğum tebliğ önerisinin kabul edilmiş olması. burada sıkıntı babamın makale yazabilecek olmama inanmamış olması ve de neden istanbulda bulunduğum. saymanlıktan çıkarılmışım, yaz okulu yok, yurtta kalmıyorum ve adam düşünüyor; bu kız oralarda ne yapıyor? ben kimmişim ki makale yazabilirmişim? ona yalan söylüyormuşum, beni kontrole gelecekmiş. 23 yaşındayım ve babamdan korkuyorum. üniversiteye başlayalı beri bana el kaldırmadı ama ondan önce kafasına doldurduğu onca saçma sapan şeyler yüzünden beni döverdi. geçenlerde çıkan makale tartışmasında gene dövmeye yeltenmesinde uzun zamandır unuttuğum bir şeyi hatırladım, babamdan korkuyordum. bir taraftan da sana inanmayan insanla ne uğraşıyorsun, neyi inandırmaya çalışıyorsun diye düşünüyorum ama malesef maddi açıdan ona muhtacım. dönemlik 600 lira olan ikinci eğitim paramı, aylık 130 lira olan yurt paramı ve harçlık niyetine gönderdiği 250 liraya ihtiyacım var. çocuk büyütmek, okutmak zor geliyorduysa ne bileyim, yapmasaydı diyip işin içinden çıkasım geliyor.
bir diğer güzel haber düzcedeki fındık bahane projesine gönüllü seçilmem. ama 3-22 ağustos tarihlerinde olacağı için muhtemelen gidemeyeceğim. çünkü makalenin son gönderim tarihi 11 eylül. anıl fındık bahaneye gitmezsem makalenin değerinin düşeceğinden söz ediyor. gidersem makaleyi hangi ara yazacağım hiçbir fikrim yok ama deli gibi gitmek istiyorum.
üçüncü haber temmuz 2016da new yorkta bir bacımız evlenecekmiş ve fotoğraflarımı çok beğenmiş. 2000$ karşılığında düğün fotoğraflarını çekermiymişim ? vakti zamanında gene geçen sene bu zamanlar 200€luk işi maile geç cevap verdiğim için başkasına kaptırmıştım. eğer keklenmiyorsam seneye bu zamanlar büyük ihtimal nü yorkta düğün fotoğrafları çekiyor olacağım.
dördüncü haber, ankarada gerçekleşecek olan insan hakları yaz okulu: protesto hakkına başvurumu yaptım. buna da kabul edilirsem çok güzel olur.
bir kötü haber ise babama yazın istanbulda kalabilmek için sendikada işe başladığım yalanını söylemekti. kontrole gelirse ne olur? maddi desteğini çekerse bir şekilde halletmeye çalışırım. ama ya daha kötü şeyler olursa? gerçi ne olabilir ki, eve mi hapsedecek eşşek kadar kızı? kafam çok karışık. hiç mutlu değilim. huzur istiyorum. özgürlüğümü istiyorum.

2 yorum: