dün elif çağlar'ın caz konserine gittim. ne kadar da naif bir kadınmış yahu. ve sesi.. aman allahım. insan o konuşurken sesinin berraklığında ne dediğini algılayamaz ki. bir de ruhunu sevdim. şarkıları ve şarkılara başlamadan önceki anlatıları evrensel aşka, sevgiye, hayallerinin peşinden git temalarına işaret ediyordu. bir ara, 'sistemin dayattığı şeylerden; şöyle ol, bunu yapma, şunu giyin gibi şeylerden, dışarıdan biraz uzaklaşıp kendi içimize dönmenin şarkısı diye bir cümle kurdu. bunlar her zaman herkesin kendi kafasında düşündüğü klişe, basit, eskimiş şeyler gibi görünebilir. yani sonuçta 'hayallerinin peşinden git' dendiğinde gülümser geçeriz. ama önemli olan o kelime kalıplarını içinde bulundukları değersizleşmiş sıfatlarından çekip arındırmak. dün kadın, bana bunu yaşattı. aslında ilk başlarda şarkı sözlerinin ne kadar basit olduğunu düşünmüştüm. sonra bir sanatçı olarak kabul görmüş olmak hele ki türkiyede hele ki bir caz sanatçısı olarak türkiyede bilinmenin ne denli zor olduğunu düşündüm ve ona olan saygım daha da arttı. sonra bir de yoleleyi çekti. bence çok zor. ben çekemiyorum mesela. konseri yeldeğirmeni sanat merkezindeydi. burada da tabiki sürekli ayağa kalkıp FLAŞLI fotoğraf çeken abiler ablalar vardı. allahın emri canım artık.
bir zamanlar elif çağlar'ı tanımama da sebep olmuş olan şarkısı.

bunun dışında berna hocanın küçük tezi olan ülke ya da uluslararası kuruluş araştırmasına başladım. ki son gün 3 aralık. meksikanın zapatistalarını araştıracağım. güzel ve yoğun bir hafta olacak.